- tegenstelling tot de eerste rechter, is het hof van oordeel dat het boven elke redelijke twijfel bewezen is dat beklaagde D. er tijdens de volledige voorziene incriminatieperiode (tussen 01.08.2015 ...

In tegenstelling tot hetgeen beklaagde voorhoudt in zijn beroepsconclusie, is het niet vereist dat de betreffende kamerwoningen voorafgaandelijk ongeschikt of onbewoonbaar worden verklaard door de ...

Het hof verwijst naar de hierna volgende objectieve elementen, die in hun samenlezingleiden tot het besluit dat er ter plaatse wel degelijk sprake was van permanente bewoning:uit de verklaringen van ...

De beklaagde werpt wel op dat zij nooit bewust woningen ter beschikking stelde die niet voldeden aan de minimale kwaliteitsnormen. Zij verblijft reeds een viertal jaren In een rusthuis en bezocht de ...

Ook als men aanneemt dat beklaagde de overeenkomst wel degelijk tekende verandert dit niets aan het feit dat bij de beoordeling van eventuele strafrechtelijke inbreuken op de het toenmalige ...

- Bij verhoor erkent beklaagde een woning in slechte staat toch te hebben verhuurd, maar dit zou hij naar eigen zeggen gedaan hebben uit menselijkheid nu het voor de bewoners moeilijk zou zijn geweest ...

Beklaagde... kan bezwaarlijk voorhouden dat zij niet op de hoogte was van het bestaan van deze gebreken. Beklaagde heeft als zaakvoerder de zeggenschap over de vennootschap en heeft het huis verhuurd ...

De eerste rechter heeft in het bestreden vonnis ten onrechte verwezen naar de oorspronkelijke huurovereenkomst met plaatsbeschrijving, om daaruit af te leiden dat het pand 'in goede staat van ...

Beklaagde houdt nu voor, gezien er twee woonentiteiten werden ingericht, hetgeen blijkt uit het feit dat de woning 2 aparte huisnummers heeft toegekend gekregen door het kadaster, er geen sprake kan ...

Beklaagde werpt in conclusies op dat de woning steeds als een gezinswoning gebruikt werd, dat de bewoners als een gezin leefden.De aangehaalde (verre) verwantschappen tussen de verschillende bewoners ...

Hoewel blijkt dat de bewoners … en … en … verklaarden ook na het faillissement aan de curator te hebben betaald, aanvaardt de rechtbank de uitleg van de curator. Gelet op de klacht die ze neerlegde ...

Een melding in het vergunningenregister is nochtans niet vereist voor een vordering op grond van de artikelen 20 en 20bis van de Wooncode, zoals in onderhavig geval. Ten einde publiciteit ten aanzien ...

De toestand van de aangetroffen personen die de kwestieuze woongelegenheden huurden was precair; zowel, administratief als sociaal. Sommigen waren niet in orde met hun verblijfsdocumenten, dan wel was ...

Onachtzaamheid volstaat om de feiten bewezen te verklaren, zodat volstaat dat beklaagden niet met een doelbewuste wil het strafbaar feit gepleegd hebben, maar slechts uit gebrek aan voorzorg of ...

Het al dan niet ontvangen van huur ontslaat eerste en tweede beklaagde niet van hun verantwoordelijkheid om te vermijden dat hun pand kan bewoond worden. Zij wisten dat het pand niet voldeed aan de ...

Beklaagden houden wel voor onoverwinnelijk in rechte gedwaald te hebben. Tevergeefs echter, nu het decreet van 4 februari 1997 en de toepassing ervan ook op seizoenarbeiders duidelijk was, zoals ...

Beklaagde werpt nog op dat zij elk opzet ontkent. Voor de feiten van tenlastelegging A (artikel 20 Vlaamse Wooncode) is echter geen algemeen of bijzonder opzet in hoofde van beklaagde vereist ...

De vastgestelde gebreken betreffen immers aan het pand inherente gebreken waarvoor de eigenaar dient in te staan omdat hij erop dient toe te zien dat de panden in orde blijven. Beklaagde kan zich er ...