Ondanks het feit dat de verbeurdverklaring van de uit het misdrijf bekomen wederrechtelijke vermogensvoordelen een facultatieve straf betreft, is het hof van oordeel dat deze verbeurdverklaring dient ...

Volgens art. 211bis tweede zin Wetboek van strafvordering moet het gerecht in hoger beroep eenparig zijn om de tegen de beklaagde uitgesproken straf te verzwaren.

De tweede beklaagde betwist wel haar betrokkenheid aan de feiten. Zij stelt dat de eerste beklaagde verantwoordelijk is vermits hij alleen de huurgelden ontving en zij geen sleutel heeft van het pand ...

Beklaagde houdt nu voor, gezien er twee woonentiteiten werden ingericht, hetgeen blijkt uit het feit dat de woning 2 aparte huisnummers heeft toegekend gekregen door het kadaster, er geen sprake kan ...

De beklaagde betwist enig opzet en beroept zich op onoverkomelijke dwaling nu in de huurcontracten werd voorzien dat de huurders alle huurherstellingen op zich namen en zij er aldus op vertrouwde dat ...

4. Het openbaar ministerie is bevoegd om de door de herstelvorderende overheid per brief geformuleerde herstelvordering voor de strafrechter uit te oefenen, inclusief het aanwenden van rechtsmiddelen ...

Naar het oordeel van de rechtbank behoort het inderdaad tot de taak van de verhuurders om ervoor te zorgen dat de huurders ten allen tijde toegang hebben tot de CV-installatie en de hoofdwaterkraan.De ...

De eerste beklaagde is mede-eigenaar van het onroerend goed en regelde blijkens het strafdossier de praktische kant van de verhuring, zoals het ondertekenen van de contracten, de uitvoering van ...

Hoewel blijkt dat de bewoners … en … en … verklaarden ook na het faillissement aan de curator te hebben betaald, aanvaardt de rechtbank de uitleg van de curator. Gelet op de klacht die ze neerlegde ...

Ook de bewering dat geen huurgelden werden ontvangen is voor de beoordeling van de schuldvraag irrelevant, nu zelfs het louter ter beschikking stellen van een ongeschikte woning strafbaar is gesteld ...

Voor de tweede beklaagde wordt in pleidooi voor het hof, zoals ook voor de eerste rechter, aangevoerd dat hij enkel onverdeelde mede-eigenaar van het pand was, doch dat hij met de verhuring niets te ...

De beklaagde vraagt het hof om niet alle huurgelden voor de gehele te last gelegde periode verbeurd te verklaren, maar slechts de huurgelden betaald na de ongeschikt- en onbewoonbaarverklaringen van ...

Er bestaat geen enkele reden om de incriminatieperiodes van de verschillende tenlasteleggingen te beperken. De vaststellingen van de wooninspectie zijn van die aard om te concluderen dat verschillende ...

Gezien de wooninspecteurs dienen beschouwd te worden als politieambtenaren die in een bijzondere wet een bijzondere opdracht krijgen om misdrijven vast te stellen, gelden hun vaststellingen bij proces ...

5.3 Het Kamerdecreet werd met ingang van 11 augustus 2013 opgeheven door artikel 34 van het voormelde decreet van 29 maart 2013. De feiten van de telastleggingen B1 en B2 waren ten tijde van de feiten ...

Ten onrechte voert de beklaagde aan dat hij niet kon weten dat “er in dit appartement gebeurlijk ook eigenaarsherstellingen moesten uitgevoerd worden” omdat de huurder “niets van zich liet horen" ...

Wat de argumentatie van de eerste en tweede beklaagde in verband met het moreel element van het misdrijf betreft, wijst de rechtbank er op dat voor wanbedrijven die bijkomend in bijzondere wetgevingen ...

Het feit dat de rechtbank de gunst van de opschorting van de uitspraak van veroordeling verleende aan de beklaagde, vormt geen beletsel voor het uitspreken van de bijzondere verbeurdverklaring. Aan de ...

Beklaagden houden wel voor onoverwinnelijk in rechte gedwaald te hebben. Tevergeefs echter, nu het decreet van 4 februari 1997 en de toepassing ervan ook op seizoenarbeiders duidelijk was, zoals ...

Beklaagde werpt nog op dat zij elk opzet ontkent. Voor de feiten van tenlastelegging A (artikel 20 Vlaamse Wooncode) is echter geen algemeen of bijzonder opzet in hoofde van beklaagde vereist ...