- De beklaagde betwist enig opzet en beroept zich op onoverkomelijke dwaling nu in de huurcontracten werd voorzien dat de huurders alle huurherstellingen op zich namen en zij er aldus op vertrouwde dat de huurders de gebreken aan de panden zouden herstellen.
De gewestelijke woningkwaliteitsnormen zijn van openbare orde. De gewestelijke kwaliteitsnormen zijn de absolute minimumgrens waaronder geen verhuring mogelijk is, zelfs indien de huurder ermee akkoord zou gaan. Als verhuurder diende de beklaagde na te gaan of de woningen wel aan de woningkwaliteitsnormen voldeden en diende zij regelmatig de staat van de verhuurde panden te controleren.
Gelet op het aantal verhuurde woongelegenheden, waarbij op regelmatige en opeenvolgende wijze werd verhuurd aan meerdere huurders, staat naar het oordeel van de rechtbank vast dat de beklaagde van het verhuren van de betrokken panden een gewoonte heeft gemaakt.