• 4. Het openbaar ministerie is bevoegd om de door de herstelvorderende overheid per brief geformuleerde herstelvordering voor de strafrechter uit te oefenen, inclusief het aanwenden van rechtsmiddelen, zelfs als de herstelvorderende overheden zich als procespartij hebben gemanifesteerd.

5. De beslissing van de strafrechter over een door de herstelvorderende overheid ingediende herstelvordering is een maatregel van burgerlijke aard, die niettemin onder de strafvordering valt.

6. Daaruit volgt dat hij tegen wie een herstelmaatregel is bevolen zijn cassatieberoep wat betreft die beslissing moet laten betekenen aan het openbaar ministerie bij het gerecht dat die beslissing heeft gewezen en, zo zij zich heeft gemanifesteerd als procespartij, aan de herstelvorderende overheid. (Cass. 22 september 2015, P.15.0512.N)

• 10. De rechter oordeelt onaantastbaar in feite of van de door artikel 20, § 1, Vlaamse Wooncode bedoelde activiteit een gewoonte is gemaakt.

11. Het arrest verklaart de verzwarende omstandigheid om van de door artikel 20, § 1, Vlaamse Wooncode bedoelde activiteit een gewoonte te hebben gemaakt bewezen gelet op het aantal bewoners in de panden en het gegeven dat de eiser zaakvoerder is van de eiseres, die in verschillende panden meerdere woningen verhuurt, minstens ter beschikking stelt. Met die redenen verantwoordt het arrest naar recht de bewezenverklaring van de gewoonte. (Cass. 22 september 2015, P.15.0512.N)

• 16. Het facultatief karakter van de bijzondere verbeurdverklaring van de door artikel 42, 3°, Strafwetboek bedoelde vermogensvoordelen belet niet dat de rechter bij de bepaling van de uit een misdrijf verkregen vermogensvoordelen, uitgaat van het brutobedrag en geen aftrek doet van de kosten die verbonden zijn aan het plegen van het misdrijf. (Cass. 22 september 2015, P.15.0512.N)