- Bij verhoor erkent beklaagde een woning in slechte staat toch te hebben verhuurd, maar dit zou hij naar eigen zeggen gedaan hebben uit menselijkheid nu het voor de bewoners moeilijk zou zijn geweest ...

Hoewel blijkt dat de bewoners … en … en … verklaarden ook na het faillissement aan de curator te hebben betaald, aanvaardt de rechtbank de uitleg van de curator. Gelet op de klacht die ze neerlegde ...

Het al dan niet ontvangen van huur ontslaat eerste en tweede beklaagde niet van hun verantwoordelijkheid om te vermijden dat hun pand kan bewoond worden. Zij wisten dat het pand niet voldeed aan de ...

Beklaagden houden wel voor onoverwinnelijk in rechte gedwaald te hebben. Tevergeefs echter, nu het decreet van 4 februari 1997 en de toepassing ervan ook op seizoenarbeiders duidelijk was, zoals ...

Beklaagde werpt nog op dat zij elk opzet ontkent. Voor de feiten van tenlastelegging A (artikel 20 Vlaamse Wooncode) is echter geen algemeen of bijzonder opzet in hoofde van beklaagde vereist ...

De vastgestelde gebreken betreffen immers aan het pand inherente gebreken waarvoor de eigenaar dient in te staan omdat hij erop dient toe te zien dat de panden in orde blijven. Beklaagde kan zich er ...

Beklaagde stelt thans ter zitting dat hij niet verantwoordelijk is voor de feiten vermits hij het beheer en de verhuur doorgaf een bureau. Evenwel is de rechtbank van oordeel dat beklaagde als ...

Beklaagden kunnen zich niet verschuilen achter het gegeven dat zij vreemdelingen waren (nu zijn ze immers Belg) en niet op de hoogte waren van de reglementering inzake het kamerverhuur. Beklaagden ...

- Het feit dat de burgemeester de woning pas onbewoonbaar verklaarde bij besluit van 9/04/2008, toont niet aan dat beklaagden niet zouden geweten hebben dat de verhuurde kamer niet voldeed aan de ...

- Beklaagden wisten of behoorden als eigenaars / verhuurders te weten dat de woningen niet voldeden aan de in de Vlaamse Wooncode gestelde normen. Een gebrek aan voorzorg of voorzichtigheid volstaat ...

Waar volgens beklaagde zij niet mee de huurcontracten (mondeling dan wel schriftelijk) afsloot, ontslaat zulks haar niet van haar controleplicht als mede-eigenaar. Evenmin doet het feit dat zij ...

Met betrekking tot de feiten onder de tenlastelegging is geen bijzonder opzet vereist en volstaat het dat de beklaagden als eigenaar/verhuurder kennis moesten hebben van de gebreken. Een gebrek aan ...

Eerste beklaagde toont niet op aannemelijks wijze aan dat zij geen huur heeft ontvangen voor de maand februari 2009- Een foutere bewering vanwege haar zaakvoerder dat er in d!e periode geen huur werd ...

De rechtbank meent wel dat beklaagden zelf een actieve informatieplicht hadden en moesten nagaan of het pand dat zij aankochten wel in orde was en voldeed aan de opgelegde reglementeringen.

De vaststellingen van de inspecteurs gelden tot het bewijs van het tegendeel. De wooninspecteurs van het Vlaams Gewest krijgen de rang van officier van gerechtelijke politie en hulpofficier van de ...

In tegenstelling tot wat beklaagden ter zitting voorhouden, kunnen de gebreken aan de appartementen niet enkel veroorzaakt zijn door een gebrekkig onderhoud van deze appartementen door de huurders ...

De rechtbank benadrukt echter dat aan beklaagde een gebrek aan voorzichtigheid en voorzorg kan verweten worden. Zij moeten weten dat ze gebrekkige woningen niet mogen verhuren en dienen te controleren ...

Beklaagden wisten of behoorden als verhuurders te weten dat de woningen niet voldeden aan de in de Vlaamse Wooncode gestelde normen. Een gebrek aan voorzorg of voorzichtigheid volstaat als moreel ...

Gelet op de aard van de vastgestelde gebreken kunnen beklaagden bezwaarlijk voorhouden dat zij niet op de hoogte waren van eht bestaan van deze gebreken. De huurovereenkomsten werden door beide ...

De gebreken zijn immers aan het pand inherente gebreken waarvoor de eigenaar dient in te staan omdat hij erop dient toe te zien dat de panden in orde blijven. Beklaagde kan zich er dan ook niet op ...

Een gebrek aan voorzorg en onachtzaamheid volstaat zonder dat vereist is dat zij wetens en willens met een bijzonder opzet de woongelegenheden ter beschikking stelden. Gelet op de aard en de omvang ...

De inbreuken op de Vlaamse Wooncode vereisen geen bijzonder opzet; eerste beklaagde hield zich bezig met de verhuring zoals blijkt uit de verklaringen en de tekst van de huurovereenkomst; hij wist ...