Het feit dat zij toeliet dat een woning waarvan zij mede-eigenares was en die niet voldeed aan de woonkwaliteitsnormen werd verhuurd, kan niet begrepen worden als een daad van mededaderschap: het is ...

De vaststellingen van de politie en van de Wooninspectie tonen aan dat de gebreken niet toe te schrijven zijn aan de huurders: onder andere doorslaand vocht, condensvorming en schimmelvorming ...

Gelet op de vaststelling dat de beklaagden dit pand reeds gedurende een zeer lange tijd verhuurden, is eveneens de verzwarende omstandigheid van artikel 20, § 1, ° van de Vlaamse Wooncode bewezen ...

Voor deze huurder acht de rechtbank het bewezen dat hij zich in een precaire administratieve en/of in een precaire sociale toestand bevindt gezien zijn geringe maandelijkse inkomsten. De huur bedraagt ...

Op administratief gebied bestaat er inderdaad een wettelijk gedoogbeleid. Indien minder dan 15 punten op het technisch verslag voorkomen moet de gewestelijk ambtenaar de ongeschiktheid niet adviseren ...

De stad… vordert de terugbetaling van de herhuisvestingskosten van … De bewezen verklaarde feiten vermeld onder tenlasteleggingen C en D [Vlaamse Wooncode en Kamerdecreet] staan in rechtstreeks en ...

Aan de gratuite bewering van de beklaagde voornoemd dat zijn huurder nooit de verschuldigde huurgelden betaald heeft kan het Hof geen geloof hechten: de beklaagde legt immers niet het minste bewijs ...

In haar verklaring omtrent de gebrekkige toestand verwijst de beklaagde voortdurend naar de huurders. De beklaagde is ongeloofwaardig wanneer zij voorhoudt ter goeder trouw te zijn geweest en dat zij ...

Uit de stukken blijkt dat het verhuurde goed op 25 april 2001 beantwoordde “aan de elementaire vereisten van veiligheid, gezondheid en bewoonbaarheid, zoals wettelijk vereist”. Dit bewijst niet dat de ...

Het ten laste gelegde misdrijf – de overtreding van artikel 20 van de Vlaamse Wooncode – is niet afhankelijk van het bestaan van een ongeschiktverklaring maar stelt (sic) vast van zodra een woning ...

De feiten vervat in de tenlasteleggingen … zijn louter gesteund op het overzicht van de inschrijvingen op het adres… Geen van de huurders werd gehoord. Nopens deze tenlasteleggingen bestaat er dan ook ...

Gelet op de financiële toestand van de beklaagden is het duidelijk dat de verbeurdverklaring van de vermogensvoordelen voor gevolg zou hebben dat zij de nodige herstelmaatregelen niet zouden kunnen ...

Het Hof is van oordeel, waar er weliswaar dient te worden vastgesteld dat er een belangrijke vertraging in de vervolging van de beide beklaagden is opgereden tussen het aanwenden van het rechtsmiddel ...

Het kamerdecreet is van toepassing op de niet zelfstandige woonentiteiten. De bewoner van een dergelijke woonentiteit beschikt in zijn woning niet over alle functies die nodig zijn om een menswaardig ...

Herstel is een bijzondere vorm van teruggave. De beklaagden moeten bijgevolg hoofdelijk veroordeeld worden tot herstel, daar alle wegens eenzelfde misdrijf veroordeelde personen hoofdelijk gehouden ...

Noch de vaststelling dat de verhuring van de woning gebeurde met tussenkomst van de O.C.M.W.-diensten te..., noch de vaststelling dat de beklaagde onmiddellijk na de vaststellingen door de ...

Op basis van artikel 20bis van de Vlaamse Wooncode kan de vordering tot herstel wel degelijk worden gericht tegen de veroordeelde tweede beklaagde, ook al is die niet-eigenaar.

Zelfs indien de bewering van de gedaagden juist zou zijn, met name dat de appartementen aanvankelijk in goede staat werden verhuurd, staat vast dat de eerste gedaagde de woning geregeld bezocht en ...

Prejuduciële vraag aan het Grondwettelijk Hof: wat is de zwaarste straf: artikel 77bis Vreemd.W. of artikel 433decies Sw.? Rolnummer bij het Grondwettelijk Hof: 4732 (NL).

De rechtbank stelt vast dat hoewel de tweede beklaagde, de echtgenote van de eerste beklaagde, mede-eigenaar was van de kwestieuze panden in onderliggend dossier, zij klaarblijkelijk in de praktijk ...

Het staat vast dat de gezinsleden … in een precair sociale toestand verkeren. Hun Tsjechische afkomst en hun beperkte inkomsten (waarvan een substantieel deel opgaat aan huur) brengen mee dat zij over ...

De verzwarende omstandigheid van gewoonte is ten genoegen van recht bewezen gebleven. Het blijkt immers ten genoegen van recht dat deze feiten niet eenmalig en ook niet toevallig waren. De ...

Het gegeven dat de bewoner vanaf januari 2002 een tewerkstelling vond die hem een netto inkomen van ongeveer 1.250 euro per maand opleverde verandert niets aan de bijzonder kwetsbare positie waarin ...

Het bijzonder opzet van de beklaagde staat vast, nu hij immers doelbewust onveilige woningen – die absoluut niet voor verhuring geschikt waren – toch voor geld (en niet uit loutere menslievendheid) ...

Iedere verhuring van een woning waarvan de bewoning levensgevaarlijk kan zijn, aan personen die ingevolge hun onwettige of precaire administratieve toestand bijzonder kwetsbaar zijn en in wezen geen ...