De vaststellingen van de politie en van de Wooninspectie tonen aan dat de gebreken niet toe te schrijven zijn aan de huurders: onder andere doorslaand vocht, condensvorming en schimmelvorming, verweerde deuren en ramen, gebrekkige afwerking van de buitenmuren, een te steile trap. Dit zijn allemaal gebreken die zonder enige twijfel aan de eigenaar van de woningen dienen te worden toegeschreven. Het aantal woningen dat verhuurd wordt en het feit dat dit jarenlang gebeurde, bewijzen dat er van de betrokken activiteit een gewoonte werd gemaakt. Besluitend kan worden gesteld dat de woning zodanig werd opgedeeld, dat verschillende entiteiten in feite te klein waren om te worden bewoond. Uiteraard gebeurde dit om het huis zoveel mogelijk te doen opbrengen. Het huis werd ook niet onderhouden zoals het paste. Het staat echter niet vast dat bij het verhuren van de woonentiteiten misbruik werd gemaakt van de precaire toestand van de huurders.