- Bij verhoor erkent beklaagde een woning in slechte staat toch te hebben verhuurd, maar dit zou hij naar eigen zeggen gedaan hebben uit menselijkheid nu het voor de bewoners moeilijk zou zijn geweest ...

Hoewel blijkt dat de bewoners … en … en … verklaarden ook na het faillissement aan de curator te hebben betaald, aanvaardt de rechtbank de uitleg van de curator. Gelet op de klacht die ze neerlegde ...

Het al dan niet ontvangen van huur ontslaat eerste en tweede beklaagde niet van hun verantwoordelijkheid om te vermijden dat hun pand kan bewoond worden. Zij wisten dat het pand niet voldeed aan de ...

Beklaagde werpt nog op dat zij elk opzet ontkent. Voor de feiten van tenlastelegging A (artikel 20 Vlaamse Wooncode) is echter geen algemeen of bijzonder opzet in hoofde van beklaagde vereist ...

Beklaagde stelt thans ter zitting dat hij niet verantwoordelijk is voor de feiten vermits hij het beheer en de verhuur doorgaf een bureau. Evenwel is de rechtbank van oordeel dat beklaagde als ...

De rechtbank meent wel dat beklaagden zelf een actieve informatieplicht hadden en moesten nagaan of het pand dat zij aankochten wel in orde was en voldeed aan de opgelegde reglementeringen.

De rechtbank benadrukt echter dat aan beklaagde een gebrek aan voorzichtigheid en voorzorg kan verweten worden. Zij moeten weten dat ze gebrekkige woningen niet mogen verhuren en dienen te controleren ...