Het decreet van 4 februari 1997 is niet in de eerste plaats een strafwet. De bepalingen van het Kamerdecreet zijn in de eerste plaats administratieve bepalingen, die invulling willen geven aan het ...

Kamer 2 en 3 waren elk voorzien van oogvijzen en een hangslot. Indien er maar 1 bewoner gebruik maakt van het huis is het niet nodig om de binnendeuren af te sluiten. Voor deze huurder acht de ...

De vaststellingen van de politie en van de Wooninspectie tonen aan dat de gebreken niet toe te schrijven zijn aan de huurders: onder andere doorslaand vocht, condensvorming en schimmelvorming ...

Op administratief gebied bestaat er inderdaad een wettelijk gedoogbeleid. Indien minder dan 15 punten op het technisch verslag voorkomen moet de gewestelijk ambtenaar de ongeschiktheid niet adviseren ...

In haar verklaring omtrent de gebrekkige toestand verwijst de beklaagde voortdurend naar de huurders. De beklaagde is ongeloofwaardig wanneer zij voorhoudt ter goeder trouw te zijn geweest en dat zij ...

Uit de stukken blijkt dat het verhuurde goed op 25 april 2001 beantwoordde “aan de elementaire vereisten van veiligheid, gezondheid en bewoonbaarheid, zoals wettelijk vereist”. Dit bewijst niet dat de ...

Het ten laste gelegde misdrijf – de overtreding van artikel 20 van de Vlaamse Wooncode – is niet afhankelijk van het bestaan van een ongeschiktverklaring maar stelt (sic) vast van zodra een woning ...

De feiten vervat in de tenlasteleggingen … zijn louter gesteund op het overzicht van de inschrijvingen op het adres… Geen van de huurders werd gehoord. Nopens deze tenlasteleggingen bestaat er dan ook ...

Het kamerdecreet is van toepassing op de niet zelfstandige woonentiteiten. De bewoner van een dergelijke woonentiteit beschikt in zijn woning niet over alle functies die nodig zijn om een menswaardig ...

Zelfs indien de bewering van de gedaagden juist zou zijn, met name dat de appartementen aanvankelijk in goede staat werden verhuurd, staat vast dat de eerste gedaagde de woning geregeld bezocht en ...