De bewering van beklaagden dat de Bulgaarse gasten allemaal familieleden waren, die gratis in hun woning mochten verblijven, is volkomen ongeloofwaardig. Beklaagden konden ter zitting geen enkele naam meedelen van de bewoners, die overigens op 19.05.2015_ via de aanwezige Bulgaarse tolk niets verklaarden over enige familieband met beklaagden. Verder blijkt uit de verklaring van een werkgever dat de Bulgaarse arbeiders € 250,00 per persoon aan eerste beklaagde moesten betalen voor verblijfskosten. Beklaagden hadden dan ook de intentie om een abnormaal profijt te realiseren : in dit kader maakt iedere vergoeding voor de verhuring van een woning die in feite niet bewoonbaar is, in wezen reeds een abnormaal profijt uit. Uit het feit dat de wooninspecteur tijdens twee onaangekondigde controlebezoeken met een tussentijd van een half jaar nagenoeg gelijkaardige vaststellingen deed, kan afgeleid worden dat beklaagden van hun praktijken een gewoonte maakten, hetgeen in casu als verzwarende omstandigheid geldt (art. 433undecies Sw.).