Ook de verzwarende omstandigheid van de gewoonte is bewezen. Deze komt concreet tot uiting in het feit dat de niet-naleving van het Kamerdecreet geen toevallige en eenmalige overtreding was, maar meermaals en voortdurend plaatsvond en overigens het gevolg was van verschillende tekortkomingen. De ongeschiktheid van de kamers is in casu niet het gevolg van één enkel structureel gebrek, maar vindt zijn oorsprong In gebreken van verschillende aard. Deze zijn deels te wijten aan de onvergunde omvorming van de eengezinswoning in een kamerwoning (waarbij diverse kamers niet beschikten over een lavabo, niet afsluitbaar waren en kleiner waren dan 12m² en daardoor niet geschikt voor bewoning) en deels aan een verregaand verzuim om vastgestelde gebreken te herstellen.