Beklaagde merkt op dat het opleggen van de herstelvordering tegenstrijdig is met de verbeurdverklaring van het onroerend goed. Deze opmerking is onterecht. De rechtbank benadrukt dat de verbeuring van het onroerend goed een andere grondslag heeft en verplicht wordt opgelegd als sanctie cfr. art. 433terdecies van het Strafwetboek, ingevolge de veroordeling van beklaagde op grond van art. 433decies Sw. voor tenlastelegging A. De herstelvordering betreft echter een burgerlijke vordering die verbonden is aan de strafvordering.