(1) Waar art. 15 §  Monumentendecreet in het kader van de aldaar voorziene publiciteitsregeling voorschrijft dat de dagvaarding melding moet maken van de kadastrale omschrijving van het onroerend goed dat het voorwerp is van het misdrijf en van de identificatie van de eigenaar, doet het feit dat hierbij mogelijks een ruimere omschrijving werd in acht genomen dan deze die zou hebben volstaan om de goederen aan te duiden die het voorwerp uitmaken van de herstelvordering, geen afbreuk aan de ontvankelijkheid van deze laatste nu alle goederen die het voorwerp uitmaken van de herstelvordering in de kadastrale omschrijving begrepen zijn. - (2) De herstelvordering is een burgerfijke vordering die erop gericht is het herstel te bekomen van de schade die omwille van inbreuken op het Monumentendecreet is ontstaan. Aangezien een herstel in natura wordt beoogd is ze erop gericht het goed terug te brengen in de toestand waarin het zich bevond vooraleer dat (en zonder dat) de inbreuken werden begaan. (...) De herstelvordering kan hoogstens een herstel van de toestand beogen zoals die bestond op de datum van de betekening van de ontwerplijst. (...) Voor zover het al de vordering zou zijn van appellant om de gebouwen in staat van verkrotting te laten heroprichten, blijft er de vaststelling dat het voor geïntimeerden onmogelijk is de constructies op te richten in een, bij gebreke aan nuttige en betrouwbare vaststellingen en gegevens terzake, onbekende toestand zoals ze omstreeks 16 januari 1996 zou hebben bestaan. Geïntimeerden dienen daarom dan ook minstens te worden bijgetreden wanneer zij stellen dat het hen onmogelijk is de gebouwen in verkrotte staat te reconstrueren.