• Hierbij dient verwezen te worden naar het feit dat inzake, aangezien de wooninspecteurs beschouwd moeten worden als politieambtenaren die in een bijzondere wet een bijzondere opdracht krijgen om misdrijven vast te stellen, hun vaststellingen bij proces-verbaal gelden tot bewijs van het tegendeel. (Cass., 18 maart 1993, Arr.Cass. 1993, 304 en M. BOCKSTAELE, Processen-verbaal, Antwerpen, Maklu, 2008,p. 176, nr. 386)

In zulk geval is het hof verplicht de vaststellingen van de opsteller van het proces-verbaal voor waar aan te nemen tenzij het tegenovergestelde bewezen wordt (Cass., 24 Januari 2007, A.R. P.06.1195 F, Arr. Cass., 2007, nr. 43).

Inzake wordt door de voormelde betwisting van de gedane vaststellingen het tegen bewijs niet geleverd.

• Elke schending van de kwaliteitsnormen is strafbaar. De woning moet niet voorafgaandelijk ongeschikt of onbewoonbaar verklaard zijn door de burgemeester.

Artikel 20, § 1, eerste lid van de Vlaamse Wooncode voorziet evenmin een puntengrens. In tegenstelling tot de administratieve procedure, waar minstens 15 strafpunten vereist zijn vooraleer de gewestelijk ambtenaar een advies ongeschiktheid zal uitbrengen, kan in de strafrechtelijke procedure opgetreden worden zodra er één gebrek wordt vastgesteld, d.w.z. één strafpunt.

Inzake werden 128 strafpunten toegekend en werd de woning onbewoonbaar bevonden omwille van ernstige gezondheids- en veiligheidsrisico's voor de bewoners.