Naast de bewezen verklaarde inbreuken op het Kamerdecreet, blijkt uit het strafdossier dat er eveneens een stedenbouwkundige inbreuk voorligt, met name het omvormen zonder een voorafgaande vergunning van een woongelegenheid naar een kamerwoning met tal van aparte kamers. De herstelvordering is uitgebracht met het oog op het verhogen van de woonkwaliteit en om te vermijden dat de bewoners/huurders in slechte omstandigheden zouden worden gehuisvest. Het bestaan van een stedenbouwkundige overtreding heeft echter zijn gevolgen voor de vorm en de door de rechtbank uit te spreken herstelmaatregel. Immers, het opleggen van een "gebruikelijke" herstelmaatregel, met name het uitvoeren van werken aan het pand om het aan de woonkwaliteitsvereisten te laten voldoen en het wegwerken van alle gebreken tot er nul strafpunten overblijven op het technisch verslag, zou een bestendiging van een stedenbouwkundig misdrijf in zich houden. Een vonnis kan geen wettige titel verschaffen op het plegen, instandhouden of het uitvoeren van een ander misdrijf. In termen van besluiten argumenteert de verdediging van eerste beklaagde dat geviseerde periode maar kan beginnen lopen vanaf augustus 2009 zijnde de datum van de eerste vaststellingen tot en met februari 2010, zijnde zeven maanden. De rechtbank volgt dit verweer niet. Eerste beklaagde verklaarde zelf dat er sedert juli 2008 Bulgaarse arbeiders in het pand zijn komen wonen en geen huur betaalden maar enkel 50 euro per maand voor water en elektriciteit. Bovendien zijn de vastgestelde tekortkomingen inzake veiligheid- en kwaliteit van het pand van dien aard dat ze wijzen op een jarenlange verwaarlozing van het pand.