Voor de tenlastelegging B wordt voorzien dat het om een gewoonte gaat. Gelet op de ruime incriminatieperiodes voorzien onder de tenlastelegging B en gelet op het feit dat de vastgestelde gebreken structureel zijn, komt ook deze verzwarende omstandigheid bewezen voor in hoofde van de eerste, de tweede, de derde, de vierde en de vijfde beklaagde.

De rechtbank houdt bij de begroting van de vermogensvoordelen In het bijzonder rekening met de volgende principes en gegevens van het strafdossier, namelijk dat:de vermogensvoordelen niet moeten zijn toegetreden tot het vermogen van de beklaagde en dat een beklaagde kan worden veroordeeld tot de vermogensvoordelen die een medebeklaagde heeft opgestreken (E. FRANCIS, 'Algemene principes van de bijzondere verbeurdverklaring en het beslag in strafzaken', T. Strafr,. 2011/5, 314); wanneer de rechtbank vaststelt dat de zaken die het vermogensvoordeel samenstellen niet meer vindbaar zijn in het vermogen van de beklaagde, hij de tegenwaarde van dat  vermogensvoordeel kan ramen en de verbeurdverklaring bij equivalent kan bevelen van deze tegenwaarde. wanneer verschillende beklaagden schuldig worden bevonden aan eenzelfde misdrijf dat vermogensvoordelen heeft opgebracht, zij niet hoofdelijk tot de verbeurdverklaring kunnen worden veroordeeld. De rechtbank dient de verbeurdverklaarde bedragen onder de veroordeelden t e verdelen, zonder dat het totale bedrag van de verbeurdverklaringen het bedrag van de rechtstreeks uit het misdrijf verkregen vermogensvoordelen mag overschrijden (zie ook ROZIE, J., Over de hoofdelijkheid bij de voordeelsontneming, NC, 2010 alf. 3, biz. 1 8 0 - 184, noot onder Cass., 27 mei 2009). Bij de verdeling van de verbeurdverklaarde bedragen zal de rechtbank rekening houden met het aandeel van éénieder in de bewezen verklaarde feiten.