Ten onrechte meent de verdediging dat tweede beklaagde zich kan beroepen op de huurwetgeving en de meldingsplicht van de huurder. De huurwetgeving regelt de verhoudingen tussen huurder en verhuurder. De Vlaamse Wooncode heeft duidelijk een andere finaliteit en heeft als doelstelling het waarborgen van het recht op menswaardig wonen voor eenieder o.a. door kwaliteitsbewaking van de woningen. Deze wetgeving richt zich duidelijk op de verplichtingen voor de verhuurders/eigenaars. De geformuleerde herstelvordering is naar het oordeel van de rechtbank nog steeds noodzakelijk om aan de gevolgen van het misdrijf een einde te stellen en legt aan de beklaagden geen kennelijk onredelijke lasten op. De omstandigheid dat inmiddels inspanningen werden geleverd om een gedeelte van de inbreuken weg te werken, alsook het gegeven dat het pand intussen werd verkocht doet geen afbreuk aan voorgaande vaststelling. Het feit dat het onroerend goed ten aanzien waarvan het herstel in de vorige staat werd bevolen, werd verkocht, doet voor de veroordeelde geen onmogelijkheid ontstaan om nog gevolg te geven aan de verplichting tot herstel in de oorspronkelijke toestand. De nieuwe eigenaar dient het opgelegde herstel te ondergaan, en de eigendomsoverdracht verhindert niet dat de veroordeelde tot zodanig herstel zou overgaan.