• 3. De herstelmaatregelen van artikel 20bis Vlaamse Wooncode beogen als bijzondere vorm van teruggave, de gevolgen van de door artikel 20, § 1, Vlaamse Wooncode bedoelde misdrijven teniet te doen en de door artikel 5 Vlaamse Wooncode bedoelde elementaire veiligheids-, gezondheids- en woonkwaliteitsnormen te verwezenlijken.

4. Uit de tekst van de voormelde bepalingen, hun ontstaansgeschiedenis en de doelstellingen van de decreetgever volgt dat de herstelmaatregel bestaande in het bevel om werken aan de woning uit te voeren om die te laten voldoen aan de vereisten van artikel 5 Vlaamse Wooncode, strekt tot integraal herstel.

Het herstel moet, behoudens in het geval van kennelijke onredelijkheid, worden bevolen voor alle gebreken aan de woning, voorwerp van het door artikel 20, § 1, Vlaamse Wooncode bedoelde misdrijf, zodat die woning opnieuw voldoet aan alle krachtens artikel 5 Vlaamse Wooncode geldende elementaire veiligheids-, gezondheids- en woonkwaliteitsnormen. Het enkel bevelen van het herstel van de gebreken welke aanleiding hebben gegeven tot de strafvervolging, volstaat niet.

5. De appelrechters oordelen dat het volledig herstel inhoudt het wegwerken van alle gebreken aan het pand opgesomd op de pagina's 5 tot en met 8 van de herstelvordering van 18 januari 2010, rekening houdend met de vergunning uitgereikt door de stad Antwerpen op 11 december 2009. Aldus bevelen zij niet het integraal herstel van de kwestieuze woning.