Ook de verzwarende omstandigheid dat van de activiteit een gewoonte werd gemaakt is

bewezen. De beklaagde verhuurde gedurende geruime tijd, als nader omschreven in de

tijdsbepalingen van de onderscheiden telastieggingen, dertien woningen in vijf verschillende

panden die niet voldeden aan de minimale decretale woonkwaliteltsvereisten. Zij verhuurde

aldus op regelmatige en opeenvolgende wijze en op grote schaal woningen die niet

voldeden aan de minimale decretale woonkwaliteltsvereisten, wat de gewoonte om op

dergelijke wijze te verhuren voldoende bewijst.