Het argument ter ondersteuning van dit middel dat het OCMW een openbaar bestuur is dat een actieve eerstelijnsrol vervult bij het verhuren van woningen en als het ware "de ogen en oren" van de Wooninspectie vormt, doet geen afbreuk aan de eigen verantwoordelijkheid van de beklaagde als verhuurder en persoon die een woning met het oog op bewoning ter beschikking stelde er op toe te zien dat deze woning voldoet aan de vereisten van artikel 5 Vlaamse Wooncode, onafgezien van verhuring door bemiddeling van het OCMW.

• Zijn voorgehouden menslievendheid ontsloeg de beklaagde niet van de verplichting de vereisten van artikel 5 Vlaamse Wooncode na te leven bij verhuur van de woning. De lage huurprijs die de huurder betaalde en het feit dat dit volgens de beklaagde slechts een symbolische huurprijs was, doet evenmin afbreuk aan deze verplichting.

Dat het openbaar ministerie het dossier zonder gevolg had kunnen klasseren, is ook zonder relevantie voor de beoordeling van de telastlegging, evenals als de rechtsfilosofische bedenking van de beklaagde dat "recht (...) geen mathematische oefening" is.

De beklaagde maakt het bestaan van de ingeroepen schulduitsluitingsgrond niet aannemelijk.