Essentieel is dat de voormelde bevoegde personen de bewijzen van de misdrijven verzamelen en de daders ervan overleveren aan de rechterlijke overheden overeenkomstig de bepalingen van Sv., zoals bepaald in voormeld artikel 81 paragraaf 2. Derhalve hadden de betreffende politieambtenaren geen rondgang mogen doen in de woning te … zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van een of meerdere bewoners. Uit voormelde gegevens alsmede de verklaringen afgelegd in de loop van het gerechtelijk onderzoek blijkt overigens dat de bewoners van de voormelde woning hier allen kwamen om zwartwerk te verrichten – en dat zij zich wel degelijk bewust waren van hun illegaal verblijf – hetgeen hun positie op de Belgische (woning- en arbeids-) markt uiteraard bijzonder kwetsbaar maakte. Dat de huurders de beklaagde ‘smeekten om te mogen huren’ bewijst naar het oordeel van het Hof slechts dat zij geen andere keuze hadden dan zich in hun wooncomfort te laten misbruiken. Er is geen reden om slechts een gedeelte van die huuropbrengst verbeurd te verklaren, nu immers naar het oordeel van het Hof iedere huuropbrengst van het betreffende pand een abnormale huuropbrengst was. Naar het oordeel van het Hof dient deze verbeurdverklaring, nu ook de verzwarende omstandigheid van de gewoonte wordt weerhouden, effectief te zijn: wie immers een gewoonte maakt van het plegen van misdrijven door het herhaald en/of systematisch aanwenden van een onroerend goed, dient dit goed ontnomen te worden.