Er dient niet te worden onderzocht of de huurders nu al dan niet hun hoofdverblijfplaats hebben in het pand om onder toepassing van het Kamerdecreet te vallen. Beklaagden houden in hun beroepsconclusie voor dat de dagvaarding (en de strafvordering) onontvankelijk is, om reden dat er geen overschrijving van de dagvaarding zou zijn gebeurd voor een inbreuk op art. 17 van het Kamerdecreet d.d. 04.02.1997. Het hof stelt vast dat de dagvaarding d.d. 19.08.2010 op 23.08.2010 werd overgeschreven ten kantore van hypotheekbewaring te ...onder nr. .... Het feit dat in het bevel tot dagvaarding de feiten (voorlopig) werden gekwalificeerd als een inbreuk op art. 20 §1 van de Vlaamse Wooncode (decreet d.d. 15.07.1997) doet geen afbreuk aan de vaststelling dat er werd voldaan aan de wettelijk voorgeschreven publiciteitsvereiste. De bedoeling van de overschrijving is derden naar aanleiding van de opstart van een (strafrechtelijke) procedure te waarschuwen voor het feit dat het onroerend goed, waarover zij bijvoorbeeld zakelijke rechten wensen te verwerven, mogelijk bezwaard is ingevolge een inbreuk op het Kamerdecreet of de Vlaamse Wooncode. Door de overschrijving van de dagvaarding op 23.08.2010 zijn de rechten van derden aldus gevrijwaard, los van de vraag welke definitieve kwalificatie de bodemrechter uiteindelijk aan de feiten zal geven. Elke rechter dient aan het feit van de vervolging de juiste kwalificatie te geven. Dit betekent echter niet dat een reeds overgeschreven dagvaarding voor feiten die in het bevel tot dagvaarding voorlopig omschreven waren als een inbreuk op de Vlaamse Wooncode, en die later ter zitting worden geherkwalificeerd als een inbreuk op het Kamerdecreet opnieuw zou moeten worden overgeschreven ter Hypotheken. De strafvordering werd immers reeds op ontvankelijke wijze ingesteld.