Verweerder merkt terecht op dat de collectieve schuldenregeling waartoe de eiser werd toegelaten bij beschikking van de arbeidsrechtbank van 24 november 2011 geen enkele invloed heeft op de rechtmatigheid van de op 29 mei 2013 genomen beslagmaatregel. Dit beslag is immers geënt op de vaststelling dat de eiser geen gevolg heeft gegeven aan de bij vonnis bevolen herstelmaatregel binnen de in het vonnis bepaalde uitvoeringstermijn. De collectieve schuldenregeling waartoe de eiser is toegelaten verhindert niet dat hij, mits toestemming van de arbeidsrechtbank, gevolg geeft aan een rechterlijke beslissing om iets te doen (herstelmaatregel) teneinde te vermijden dat er dwangsommen zouden worden verbeurd. Eiser heeft dit echter niet gedaan.

Het rechtsfeit dat de dwangsom van 125,00 euro per dag heeft doen lopen is het feit dat de herstelwerken door de eiser niet uitgevoerd waren tegen 5 maart 2013. De op deze wijze ontstane schuld is een 'nieuwe schuld' die nog niet bestond op het ogenblik dat de eiser (in november 2011) toegelaten werd tot de procedure van collectieve schuldenregeling. Dergelijke nieuwe schulden dienen (bijkomend) te worden toegelaten tot de schuldenregeling zonder dat eventuele vroegere uitkeringen (aan de schuldeisers) kunnen worden aangetast. De tussenkomst van een nieuwe schuldeiser, zoals in casu de verweerder, maakt in de regel een 'nieuw feit' uit in de zin van artikel 1675/14, § 2 Ger.W.: dat de schuldbemiddelaar zal nopen om de nodige stappen te zetten met het oog op een aanpassing of herziening van de minnelijke of gerechtelijke aanzuiveringsregeling (DIRIX, E. en TAELMAN, P., Collectieve schuldenregeling in de praktijk, Intersentia, 1999, nr. 39).